De bevalling van het eerste kleinkind van priscilla / frans.

zo ging me dochter naar het ziekenhuis om op controllen te gaan bij haar gynaecoloog. en ze mog ook gelijk niet meer naar huis. vervelend voor haar maar ze vonde het  beter dat ze in het ziekenhuis bleef. het was wel het beste voor haar om dat haar bloed druk erg hoor was mog ze niet meer naar huis toe. das dan maar snel het mannetje naar huis sturen om even wat spullentjes te halen voor ze vrouwtje. zo ge zeg zo gedaan. en nu leg me meid in het ziekenhuis. en de kleine wil er nog niet uit om te weten wie nu der moeder is en der vader. veel pijn in haar rug dat krijg je ook wel er van weet het zelf wel hoe het is als een kindje er nog niet uit wil komen.maar zelfs de moeder en vader wachter met veel spanning op die kleine spruit van hun.en zelf ik en me man wachten er op om opa en oma te gaan worden.wachten duurd wel erg lang maar we kunnen niks doen dan wachten op der.zij of hij zal een van dezen dagen heus wel er uit komen dat weten we haast wel zeker. gelukkig is ze in goeden handen in het ziekenhuis.en me meid weet als ze me nodig heb altijt kan bellen er over dat geld ook voor me schoonzoon.zo nemen we snachts de telefoons mee naar de slaapkamer. om maar zo snel mogelijk er bij te zijn.van het grote nieuws dat ons kleinkind geboren is.en dan verdiend ze allebij een hele grote knuffel. van me.zo ging er weer een nacht voor bij dat de kleine der niet aan melden nog en de uren tellen steeds maar door.en zo leefde ook haar oma , opa , groot oma , opa met der mee. zelfs denk ik dat de zussen en broer ook mee leven met hun. zo te rustig me meisje blijft zo te eerde zal die kleine der melde.zo wachten we weer een dezen dag af met veel psanning.zo na erg lang wachten zijn we nu toch oma en opa geworden.van af een donderdag.tot nu toe hebben we in veel spanning geleeft om dat die kleine meid er maar niet wouw melden en zie nu op eens werden er afspraken gemaakt om haar dan maar te halen en het viel wel niet mee dan maar naar de o.k. afdelling toe en zo daar wert ze dan wel met een keizensnee gehaald maar er zat niks anders op maar de kleine meid is erg gezond en wel en wij zijn ook erg blij met haar geborten.

Daylisa.

ja dat is mijn naam. en ben best trots op me naam al kan ik wel nog niet praten. dat moet ik nog leren van me ma en me pa. maar ik ben ijnderlijk op die groten weereld geboren.en wat zijn me pa en ma erg blij met me en zelfs me oma ,opa,tanters ,en me oom .zo draa ik en me moeder uit het ziekenhuis mogen  zal ik ze allemaal snel zien denk ik wel ook heb me moeder en vader een erg mooi kaarte gemaak met een mooien texs er op.en zo gingen de kaarte de deur uit allemaal.en nu ik nog niet thuis bent bij me moeder en vader ben ik wel blij dat me moeder er is als ik drinken krijgtmaar zal wel blij zijn als ik lekker bij me moedr thuis is weer in me ijgen kamer slaape en als ik me kleertje aan krijg van me ma  en dat ma me ook in bad kan doen of me pa. ha ha het drinken ga nu al wat beter ja ik kan het wel hoor let maar eens op binnekort drink ik me fles helemaal leeg. dat leer ik van me ma en pa . zie je wel wat ik heb geproberde te zeggen zonder dat ik nog kan praten.dat ik me flesjes helemaal op drink al er mag wel eens een beetje blijven zitten maar dat maak niet zo veel uit. en om dat ik goed dronk mog ik van de dokters naar huis in me eigen bedtje slapen en knuffelen met me ma en pa.en als het de tijd is dat me famillie me mag gaan zien van me ouders dan komen ze heus wel kijken naar me .dan spreek me pa of ma het met hun af en kunnen ze ook mijn zien.zal ik dan net zo veel kusjes krijgen als me ma en pa gekregen heeft. ik orden wel van me oma dat ze erg gek op me is al al is ze pas een keer in het ziekenhuis geweest bij me .ze zal me best wel vaker willen zien denk ik.zo als ze trots op me moeder is is ze ook nu op mijn.dus ik probeerd gouw tevragen aan me ouders wanneer me oma komt .zelf heb ze al foto,s van me zie je wel hoe trots ze op me is .een klein gedichtje voor jou daylisa.

ze pak met haar kleine handjes alles vast wat ze kan.

zo lacht ze met haar lieve toet ons toe.

en ze slaap als een roosje.

en ze wacht geduddig op haar flesje.

wat is ze toch een lieven kleine meid.

zo ben ik afgelopen zaterdag lekker bij me kleine meid geweest Daylisa.wat een moppie is ze toch heb haar op me schoot gehad en de blik van die kleine puk zeg me genoeg dat ik er trots op mag zijn en blij met haar bent.

 oma samen met haar kleinkind Daylisa.